Embargo na irańską ropę wchodzi w życie 4 listopada
Nowe amerykańskie sankcje wobec Iranu wchodzą w życie już w niedzielę 4 listopada, a Waszyngton dał do zrozumienia swoim partnerom handlowych, że stanowczo nalega aby przestali on kupować oni irańska ropę naftową począwszy od tej daty. Import irańskiej ropy naftowej przez głównych nabywców w Azji spadł już we wrześniu do najniższego poziomu od 32 miesięcy, ponieważ Chiny, Korea Południowa i Japonia ostro zmniejszyły swoje zakupy z Iranu jeszcze przed wprowadzeniem sankcji w życie, co potwierdziły dane rządowe oraz dane o ruchu statków.
Jednak pomimo zbliżającego się terminu sankcji, zarówno ropa naftowa Brent jak i WTI zaliczyła w październiku najgorszy miesiąc od lipca 2016 roku. Od osiągnięcia 4-letnich maksimów 3 października 2018 roku ceny obu rodzajów ropy spadły już o ponad 10 dolarów za baryłkę. Ceny ropy mocno spadły w tym miesiącu przez załamanie na globalnych rynkach akcyjnych wywołane przez wojnę handlową pomiędzy dwiema największymi gospodarkami świata, Stanami Zjednoczonymi i Chinami. Stany Zjednoczone nałożyły już cła na chińskie towary warte 250 miliardów dolarów, a Chiny odpowiedziały cłami na towarach amerykańskich wartymi 110 miliardów dolarów.
Prognozy popytu na ropę w przyszłym roku
Czy wobec tego nadchodzące irańskie sankcje zdołają powstrzymać dalszą przecenę na rynku ropy? Wydaje się, że jeśli nie nastąpi jakaś kolejna, mocna fala przeceny na globalnych rynkach akcyjnych to ceny powinny teraz ustabilizować się powyżej poziomu 75 dolarów a baryłkę w przypadku ropy Brent i 65 dolarów za baryłkę w przypadku ropy WTI. Czego możemy się wobec tego spodziewać w przyszłym roku? Według ankiety przeprowadzonej przez agencję Reuters wśród 46 analityków rynków naftowych, baryłka ropy Brent będzie kosztować w przyszłym roku średnio 76,88 dolarów.
Skąd więc taki niski wzrost cen mimo embarga na zakup irańskiej ropy? Analitycy widzą przyczynę w prognozach spadku popytu na ten surowiec, ze względu na przewidywane globalne spowolnienie gospodarcze. Ogólnie rzecz biorąc, przewidują oni, że światowe zapotrzebowanie na ropę wzrośnie o 1,1 do 1,5 miliona baryłek dziennie (bpd) w 2019 r. A zakres ten raczej stawia w negatywnym świetle październikową prognozę Paryskiej Międzynarodowej Agencji Energii wynoszącą 1,4 miliona baryłek dziennie.
Argumenty po stronie podaży surowca
Z drugiej strony mamy też argumenty uzasadniające znacznie większy wzrost cen ropy w przyszłym roku. Po stronie podaży zasadne są prognozy, że spadające dostawy ze strony wielu producentów OPEC – oprócz wspomnianego wyżej Iranu, z powodu odnowionych sankcji amerykańskich – także Wenezueli, Angoli, Libii i Nigerii, utrzymają presję na wzrost cen”. Dodatkowo oprócz Arabii Saudyjskiej, USA i Rosji, niewiele jest producentów którzy będą w stanie zapełnić dziurę w dostawach z Iranu.
Jednak wydaje się, że ci trzej czołowi producenci ropy w razie konieczności będą zwiększać wydobycie surowca, gdyż ewentualny deficyt surowca i zbyt szybki wzrost cen ropy może być ryzykiem dla kondycji globalnej gospodarki. Już we wrześniu wydobywali oni łącznie 33 miliony baryłek dziennie, czyli aż o 10 milionów baryłek dziennie więcej niż na początku dekady. Sama produkcja ze strony Rosji osiągnęła wielkość 11,41 milionów baryłek dziennie, najwięcej od czasów upadku Związku Radzieckiego w 1991 roku. Z tego powodu rosną też globalne zapasy surowca. Również według analityków agencji Reuters podaż ze strony producentów ropy niezrzeszonych w OPEC powinna wzrosnąć średnio o 1,6 milionów baryłek dziennie w przyszłym roku, głownie dzięki wzrostowi wydobycia z amerykańskich złóż łupkowych. Dlatego też wydaje się, że wpływ wchodzących właśnie w życie sankcji na Iran, pomimo iż powinien zahamować obecną przecenę na rynku ropy, to raczej nie przyczyni się do nadmiernego wzrostu cen, które powinny na dłużej pozostać poniżej październikowych maksimów.
