Zachowanie niemieckiego indeksu podczas piątkowej sesji nie odbiegało znacząco od opisywanych przez nas w porannym artykule oczekiwań. Zakładaliśmy “…wyjście powyżej oznaczonej strefy 13953-13968 i utrzymanie handlu powyżej…” Przed rozpoczęciem sesji amerykańskiej, cena osiągnęła nawet poziomy powyżej 14000, ustanawiając szczyt dnia w okolicy 14020.
“Nie sprawdzaj głębokości rzeki obiema nogami.” –Warren Edward Buffett
Jeden z moich ulubionych cytatów, zawsze sobie o nim przypominam kiedy w poniedziałkowy ranek przy kawie spoglądam na wykresy. Nie lubię gonić wyniku ani odrabiać strat, dlatego przykładam szczególną uwagę aby poniedziałki- wejść dobrze w tydzień.
Początek sesji wskazuje na poszukiwanie dołka przez niedźwiedzie, dla których zeszłotygodniowe minima powinny okazać się wystarczająco satysfakcjonujące. Tak długo jak znajdujemy się powyżej poziomu 13816, byki w każdej chwili mogą uderzyć. Tymczasem jednak wygląda na to, że strony popytowej zaczyna brakować pomysłu.
Zamknięcie poniedziałkowej sesji poniżej poziomy 13816, aktywuje sygnał na 13479, idąc dalej, zamknięcie sesji poniżej 13295, aktywuje sygnał na zejście w okolice 12410. Są to projekcje średnioterminowe, ale tylko na takie w tej chwili sobie można pozwolić.
Do czasu pojawienia się pierwszej przewagi wstrzymuję się od handlu w nowym tygodniu. Pierwszą przewagą będzie sygnał powstały na podstawie statystyki wybicia skrajnych wartości Initial Balance.
Warto zwrócić uwagę na odczyt IFO o godzinie 10:00, na 15:30 zaplanowano przemówienie prezes ECB.
Zarówno Nasdaq jak i S&P notują piątą sesję spadkową z rzędu, spadki wydają się być kontrolowane, co nie oznacza, że sytuacja nie może się wymknąć spod kontroli.
Czy widoczna na indeksach korekta w ruchu wzrostowym jest jedynie efektem spadku atrakcyjności akcji w oczach inwestorów, którzy z niepokojem obserwują wzrost rentowności obligacji w wyniku narastających obaw przed inflacją? Czy może nie jesteśmy świadomi, że właśnie odjeżdża nam średnioterminowy szczyt?